- uczynić zadość czemuś
- удовлетвори́ть что́-л., чему́-л.
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
czynić – uczynić zadość — {{/stl 13}}{{stl 8}}{czemuś} {{/stl 8}}{{stl 7}} spełniać jakieś wymagania, warunki, ustalenia itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zjawili się wszyscy, czyniąc zadość dobrym obyczajom. Uczynić zadość postanowieniom traktatu. Syn uczynił zadość życzeniom… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uczynić — dk VIa, uczynićnię, uczynićnisz, uczyń, uczynićnił, uczynićniony książk. «wykonać, zrobić, zdziałać coś, dokonać czegoś; popełnić, sprawić, wyrządzić coś» Uczynić ruch ręką. Uczynić wiele dobrego. Uczynić szkodę. Uczynić komuś krzywdę. Uczynić… … Słownik języka polskiego
zadość — zadość* {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}czynić – uczynić zadość {{/stl 7}}{{stl 8}}{czemuś} {{/stl 8}}{{stl 7}}; stało się zadość {{/stl 7}}{{stl 8}}{czemuś} {{/stl 8}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zadość — 1. Czemuś stało się, stanie się zadość «o sytuacji, w której coś stało się, stanie się faktem, zgodnie z jakimiś oczekiwaniami»: Przepisom stanie się zadość, jeśli wypłata nastąpi do 6 października (...) Polityka 27/2000. (...) uczynię wszystko,… … Słownik frazeologiczny
uczynić — czemuś zadość zob. zadość 2 … Słownik frazeologiczny
sprawiedliwość — ż V, DCMs. sprawiedliwośćści, blm 1. «sprawiedliwe postępowanie; sprawiedliwy sąd o czymś; bezstronność osądu, obiektywizm» Należna sprawiedliwość. Sprawiedliwość dziejowa. Obywatelska sprawiedliwość. Sprawiedliwość w sądach, w postępowaniu, w… … Słownik języka polskiego